Hayal et,imkansızı iste ...
Uçsuz bucaksız bir yol ve bu yolun içinde iki tane insan ..
Biri bir uçta diğeri bir uçta .. Her bir adımlarında önlerinde engeller var..
Birkaç adım atıyorlar ve her bir adımlarında tökezleyerek ilerliyorlar .. Gitgide engellerini aşabilecek güçlerini kaybediyorlar ...
Güçlü olduklarını sanıyorlardı ve hiç güçleri yoktu aslında ...
Engellerini aşmak istiyorlardı fakat izin yoktu .. Ancak o iki insan değiştirebilir herşeyi, imkansızı başarabilirler engelleride aşabilirlerdi ...
Hiçbir yol olmamasına rağmen kendilerine yollar çizip duruyorlardı ... Yola devam edilsede engeller hep peşlerinden gelecek onları hiç bırakmıcaklardı..
Tek bildikleri yol güvendikleri tek şey birbirlerine karşı olan sevgi ve saygıları olmasaydı .. Gerçekse, her düştüklerinde ellerinden tutacak olan sevgi ve saygılarıydı...
Daha sonra olaylar tam tersine dönmeye başladı.. Kadın adamla birlikte olmamasi gerekse de elinden gelen herşeyi yapmış ve göze almış yinede adamın yanında olmuş,çünkü ona inanmış güvenmiş dediği herşeyin doğruluğuna ..
Ama sonra Kadın bir bakmış herşey yalan ..
Adam kadına neler söylediyse hepsi koca bir yalan..
Kadın olayların olumsuz olmasına üzülmemiş çünkü biliyormuş sonları yokmuş ...
Bir sonları olmaması canını yakmamış zaten kadın adamın olduğu yerde kalmasını istemiş hep ama en çok adamın söylediği yalanlar canını açıtmış .. Hem de o kadar çok canı yanmış ki etinden et kopmuş sanki .. Kadının tek isteği ne olursa olsun ama yalan olmasın ..
Hayal etti, imkansızı istedi ve güvendi kadın..
Söz vermişti adam sözz .. Yalan olmayacaktı aralarında ama adam meğersem yalanlarla yaşatmış kadını...
Yalan olduğunu bile bile gitmiş kadın,çünkü inanmak istemiş doğruluğuna.. içindeki acabalarla yaşamış,kendinle savaşmış ama yine de inanmış ne olursa olsun ...
Taaaa kii gerçekler yüzüne acı bir şekilde çarpana kadar ...
Kadın gerçekler karşısında bir uçta durmaması gerektiğini anlamış ve sessizce uzaklaşmış adamın yolundan .. Adamında zaten kadında gönlü yokmuş , arkasına bakmadan kaçmış gitmiş ... Adam bir son istemiyordu ki ve bunu açıkça belli ediyordu , kadın istemediği halde git derken adam dünden razıymış gibi gitmeyi seçmişti ..
Gozyaşları süzülürken çaresiz , haykırışları boğazında sıkışıp kalıyor kadının ..Durmuyo, akıp geçiyor zaman usulca ..
Bazı anlar vardır ya hani elin kolun baglanır ve hiçbir şekilde açılmaz kitlenmiş bulursun kendini ... acıdır, açıtır .. Niye böyle olduğunu sorgularken diğer yandan ben ne yapıyorum dersin kendine .. Keşkeler amalar birbirini kovalar ..
Böyle olsun istemez kalmak ister kadın ama elinden gelen budur susmak ve sessizce gitmek zorundadır..
İki ayrı insandılar , bir olamadılar
Sen bendin, ben sendim
Ama biz olamadık dedi kadın ..
Hayal ettiler, imkansızı istediler ama gerçekler daha çok acıttı ...
06.05.2013 / 22:30 aslgny
Uçsuz bucaksız bir yol ve bu yolun içinde iki tane insan ..
Biri bir uçta diğeri bir uçta .. Her bir adımlarında önlerinde engeller var..
Birkaç adım atıyorlar ve her bir adımlarında tökezleyerek ilerliyorlar .. Gitgide engellerini aşabilecek güçlerini kaybediyorlar ...
Güçlü olduklarını sanıyorlardı ve hiç güçleri yoktu aslında ...
Engellerini aşmak istiyorlardı fakat izin yoktu .. Ancak o iki insan değiştirebilir herşeyi, imkansızı başarabilirler engelleride aşabilirlerdi ...
Hiçbir yol olmamasına rağmen kendilerine yollar çizip duruyorlardı ... Yola devam edilsede engeller hep peşlerinden gelecek onları hiç bırakmıcaklardı..
Tek bildikleri yol güvendikleri tek şey birbirlerine karşı olan sevgi ve saygıları olmasaydı .. Gerçekse, her düştüklerinde ellerinden tutacak olan sevgi ve saygılarıydı...
Daha sonra olaylar tam tersine dönmeye başladı.. Kadın adamla birlikte olmamasi gerekse de elinden gelen herşeyi yapmış ve göze almış yinede adamın yanında olmuş,çünkü ona inanmış güvenmiş dediği herşeyin doğruluğuna ..
Ama sonra Kadın bir bakmış herşey yalan ..
Adam kadına neler söylediyse hepsi koca bir yalan..
Kadın olayların olumsuz olmasına üzülmemiş çünkü biliyormuş sonları yokmuş ...
Bir sonları olmaması canını yakmamış zaten kadın adamın olduğu yerde kalmasını istemiş hep ama en çok adamın söylediği yalanlar canını açıtmış .. Hem de o kadar çok canı yanmış ki etinden et kopmuş sanki .. Kadının tek isteği ne olursa olsun ama yalan olmasın ..
Hayal etti, imkansızı istedi ve güvendi kadın..
Söz vermişti adam sözz .. Yalan olmayacaktı aralarında ama adam meğersem yalanlarla yaşatmış kadını...
Yalan olduğunu bile bile gitmiş kadın,çünkü inanmak istemiş doğruluğuna.. içindeki acabalarla yaşamış,kendinle savaşmış ama yine de inanmış ne olursa olsun ...
Taaaa kii gerçekler yüzüne acı bir şekilde çarpana kadar ...
Kadın gerçekler karşısında bir uçta durmaması gerektiğini anlamış ve sessizce uzaklaşmış adamın yolundan .. Adamında zaten kadında gönlü yokmuş , arkasına bakmadan kaçmış gitmiş ... Adam bir son istemiyordu ki ve bunu açıkça belli ediyordu , kadın istemediği halde git derken adam dünden razıymış gibi gitmeyi seçmişti ..
Gozyaşları süzülürken çaresiz , haykırışları boğazında sıkışıp kalıyor kadının ..Durmuyo, akıp geçiyor zaman usulca ..
Bazı anlar vardır ya hani elin kolun baglanır ve hiçbir şekilde açılmaz kitlenmiş bulursun kendini ... acıdır, açıtır .. Niye böyle olduğunu sorgularken diğer yandan ben ne yapıyorum dersin kendine .. Keşkeler amalar birbirini kovalar ..
Böyle olsun istemez kalmak ister kadın ama elinden gelen budur susmak ve sessizce gitmek zorundadır..
İki ayrı insandılar , bir olamadılar
Sen bendin, ben sendim
Ama biz olamadık dedi kadın ..
Hayal ettiler, imkansızı istediler ama gerçekler daha çok acıttı ...
06.05.2013 / 22:30 aslgny