19 Şubat 2013 Salı

Çıkmaz Sokak


Bazen öyle bir durumun içinde buluyorsunuz ki kendinizi,etrafınızdakilerden başka kimseyi düşünmeye lüksünüz olmuyor.Bir kez olsun kimseye aldırış etmeden,kimseyi düşünmeden hareket etmeyi o kadar çok isterdim ki ..
Karmakarışık,darmadağın,bulanık,çaresiz bir girdabın içine sürüklenirken buldum kendimi.
Neyin ne olduğundan haberim bile yok.Hayatta başıma gelmez dediğim ne varsa başıma gelir oldu.
Demek ki "asla" demeyecekmişiz.İnsanın ne yapması gerektiğini bilmemesi çok acı verici bir durummuş.Rüzgarın savurduğu yöne doğru adımlar atmak isterken,o savrulan rüzgarda kaybolup gidiyorum.Rüzgar deyip geçmeyin,her rüzgarın farklı şiddeti vardır."Bana esmeyi anlat,bana sevmeyi anlat! Bana esmeyi anlat,esip geçmeyi anlat!"


Benim için sen yorgun sızan güneşin ilk merhabası oldun
Darmadağınım yine,yüreğim dinlemiyor beni
Gel vazgeç diyorum geceleri dönüp dolaşan bu deliden
Yaşam ve sen öyle oynuyorsunuz ki benimle
Hikayene kostüm olabiliyorum ancak,hayat beni sana yazmıyor.
Diyorsun ki sevgin ne kadar bana,sözlerim çok zayıf geliyor sana
Sevmeler yasak,yüzün uzak bana
Sözleri boşver yürekten anla ,ama biliyorum yine de inanmayacaksın bana   
Ama günlerdir kalemim senin için elimde
Biliyorum bir gün çekip gideceksin,kopacaksın ruhumdan
Sarılmalıyım .. Anlatmalıyım .. Sende dertlenmeliyim ..
Bu akşam bende seninle senin gibi sende sessiz ağlamalıyım 
Şimdi Umut sessizliğimi ele veren uzak bir çığlık 
Keşke zamanı senin ve benim için senin olduğun yerde durdurabilseydik
Ve hayatın en körpe yerinde seninle kalabilseydik
Ama yaşam sonbaharın hüznü gibi yapraklarını sarartıp döküyor 
Tıpkı senin çaresizliğin benim çaresizliğimi çepeçevre sardığı gibi
Uzaklardasın biliyorum,o seni bulupta kaybettiğim yerde
Seslensem şimdi duyar mısın ?
Yoksa uyanırlar mı o sessiz gecede ?

aslgny/19.02.2013

İçimdeki Düş

Kendimi ihanetlerin tesellisiz hüznü içinde öyle ikiye bölmüşüm ki....
Hiç umut yok 
Hayatı böyle çırılçıplak görmek ve görüpte yıllara maruz kalmak ve hiç bir şey yapamamak beni yaralıyor. 
Dayanamıyorum artık sessiz sensiz bitimsiz gecelerin sanrılarına
Biliyorum yıllar sonra bile...
Bu duygularım inan bana hiç değişmeyecek aynı ağrının sancıları olacak hep yüreğimde 
Yaşamda hep bir parçam ve hep isimsiz gerçeğim olarak kalacaksın
Oysa ki o bakışlarında saklı olan bütün hayatını okuya bilmek isterdim 
Yine o bakışlarında yıllar sonra kendimi görebilmek....
Ama hep bir engel vardı sana ulaşamaman için 
Yollar tutulmuş barikatlar kurulmuş sana varamamam için ....
Hep sana geç kalmışlığımı yüzüme vuran aynalar oldu biliyormusun
Ne zaman aşkın adı geçse orda sen varsın ve hep aklımdasın
Acılar çırpınır durur ruhumda
Oysa uzağında kalmadan seni hayatının içinde senle yaşamak isterdim
O başıboş sokaklarda adını haykırmak yerine beline dolanarak gezmek isterdim
Ucu bucağı olmayan kumsallarda çocuklar gibi koşmak koşup sana sarılmak İsterdim
Ben her anımı seninle yaşıyorum ama sensiz
Bir gün mutlaka geleceğim 
Seni senin hayatının içinde seninle beraber yaşayabilmek için 
Senin için benim için bizim için 

Lale Orit Özata