Karmakarışık,darmadağın,bulanık,çaresiz bir girdabın içine sürüklenirken buldum kendimi.
Neyin ne olduğundan haberim bile yok.Hayatta başıma gelmez dediğim ne varsa başıma gelir oldu.
Demek ki "asla" demeyecekmişiz.İnsanın ne yapması gerektiğini bilmemesi çok acı verici bir durummuş.Rüzgarın savurduğu yöne doğru adımlar atmak isterken,o savrulan rüzgarda kaybolup gidiyorum.Rüzgar deyip geçmeyin,her rüzgarın farklı şiddeti vardır."Bana esmeyi anlat,bana sevmeyi anlat! Bana esmeyi anlat,esip geçmeyi anlat!"
Benim için sen yorgun sızan güneşin ilk merhabası oldun
Darmadağınım yine,yüreğim dinlemiyor beni
Gel vazgeç diyorum geceleri dönüp dolaşan bu deliden
Yaşam ve sen öyle oynuyorsunuz ki benimle
Hikayene kostüm olabiliyorum ancak,hayat beni sana yazmıyor.
Diyorsun ki sevgin ne kadar bana,sözlerim çok zayıf geliyor sana
Sevmeler yasak,yüzün uzak bana
Sevmeler yasak,yüzün uzak bana
Sözleri boşver yürekten anla ,ama biliyorum yine de inanmayacaksın bana
Ama günlerdir kalemim senin için elimde
Biliyorum bir gün çekip gideceksin,kopacaksın ruhumdan
Sarılmalıyım .. Anlatmalıyım .. Sende dertlenmeliyim ..
Bu akşam bende seninle senin gibi sende sessiz ağlamalıyım
Şimdi Umut sessizliğimi ele veren uzak bir çığlık
Keşke zamanı senin ve benim için senin olduğun yerde durdurabilseydik
Ve hayatın en körpe yerinde seninle kalabilseydik
Ama yaşam sonbaharın hüznü gibi yapraklarını sarartıp döküyor
Tıpkı senin çaresizliğin benim çaresizliğimi çepeçevre sardığı gibi
Uzaklardasın biliyorum,o seni bulupta kaybettiğim yerde
Seslensem şimdi duyar mısın ?
Yoksa uyanırlar mı o sessiz gecede ?
aslgny/19.02.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder