Çocukluk ...

Tek çare hepinizi affetmek galiba 

Affettikçe büyürsün,affettikçe büyürsün 

Evet seni küçültenlerin bile ulaşamayacağı kadar büyürsün aslında 

Küçük kalmaktı niyetim  

Çocukluk  oyuncağımı aldılar diye ağlamak,hatta abartıp istediğime ulaşıncaya kadar aglamak,hemde hıçkırarak 

Biliyorum o kadar ağlasaydım annem hepsine ulaştırırdı beni 

Şunu bilemedim 

Hiç annem değildiniz

Hiçbiriniz,ne kadar ağlasamda gelmezdiniz 

Ne kadar ağlasamda üzerdiniz 

Ne kadar ağlasamda o kadar acıtırdınız işte 

O kadar acıtmayın diye ben şimdi küçük bir çocuk,annemin dizinin dibinde 

Ben böyle mutlu,istediğine ulaşabilen bir çocuk

Affettikçe büyürüm 

Evet .. 

Ben büyümek istemiyorum ki 

Affetmiyorum sizi 

Çok ağlarım,çok bağırırım 

Annem getirir bana 

Annem sorar hesabını 

Belkide öyle olmaz 

Hepimizin özenle yaratan tek bir gözyaşımıza üzülen Allahımız yok mu?

Tamam en güzel yoldan allaha havalesiniz siz:) 

Ceylan Bek / Aslı Günay  -  17.07.2012/05.30